…SİA-nın məlumatına görə, “The New York Times” yazır ki, Pakistan və Hindistan arasında gərginliyin artması fonunda cəmiyyətdə silahlı münaqişənin həll yolu deyil, problemlərin yeni raundu olduğunu başa düşmək artır.
Pakistan hakimiyyət orqanları “kəskin tədbirlər” görməyə hazır olduqlarını bəyan etsələr də, adi vətəndaşlar getdikcə daha çox başqa bir şeydən – bahalaşmadan, işsizlikdən və siyasi qeyri-sabitlikdən danışırlar.
Gənclər, sahibkarlar, hətta hərbi veteranlar – hamısı vurğulayır ki, ölkə indi aqressiv ritorikanın artırılmasından daha çox iqtisadiyyatı və xalqın etimadını bərpa etməkdən narahatdır.
…Biz artıq təşviş içində yaşayırıq: Bizə başqa cəbhə lazım deyil, ölkə daxilində dəyişikliklər lazımdır.
Bunu İslamabaddan olan bir tələbə deyir.
Kəşmirdəki vəziyyət xüsusilə həssasdır.
…Keran turizm kəndində səssizlik hökm sürür: turist yoxdur, otellər boşdur. Sərhəddəki insanlar bunkerlər hazırlayırlar, amma ümid edirlər ki, atışmaya gəlməyəcək.
Siyasi vəziyyət də qeyri-sabit olaraq qalır: İmran Xanın devrilməsindən və sonrakı repressiyalardan sonra cəmiyyət institutlara inamını itirib.
Bir vaxtlar birləşdirici qüvvə olan orduya indi çoxları şübhə ilə yanaşır. Bunun fonunda yeni müharibə təhdidləri son qalaya – vətəndaş sabitliyinə hücum kimi qəbul edilir.
Bununla belə, pakistanlılar dayanırlar. Bəziləri bunu sosial şəbəkələrdə ironiya ilə edir, bəziləri dialoq ümidi ilə…
Ancaq sual getdikcə daha çox soruşulur: sadəcə olaraq qorxu və yoxsulluq olmadan yaşamaq istəyənlərin səsini kim eşidəcək?
Bu səsin eşidilib eşidilməyəcəyini yaxın gələcək göstərəcək.
Əli Babayev
